συγκαταστέλλω

Μ

καταστέλλω, περιορίζω ως έναν βαθμό («οὕτως τὰ θαυμάσια τῶν θεαμάτων καὶ βαρβαρικὸν συγκατασυγκαταστέλλω στέλλει θράσος», Πρόδρ.).